"Ut cunque enim varia sint genera politiarum, unicus est status scientiarum, isque semper fuit et mansurus est popularis, Atque apud populum plurimum vigent doctrinae aut contentiosae et pugnaces, ant speciosae et inanes;quales videlicet assensum aut illaqueant, ant demulcent." Praef. Inst.
"Quinetiam significamus aperte, ea, quae nos, adducimus, ad is tas res non maltum idonea futura; cum ad vulgi captum deduci omnino non possint, nisi per effecta et opera tantum." Lib. I. c. xxviii.
128. Etiam quum de causia motuum aliquid significare volunt, atque divisionera ex illis instituere, differentiam motus naturalis et violenti, maxima cam socordia, introducunt; quae et ipsa omnino ex notione vulgari est; cum omnis motus violentus etiam naturalis revera, sit, --ista. mere popularia sunt, et nullo mode in Naturam penetrant. Nov. Org.
Lib. I. lxvi.
129. µ , etc. Arist. Lib. I. Cap. 2. Metaph.
130. These passages are quoted from one of his posthumous works: "The Principles which lead and direct Philosophical Inquiries, illustrated by the History of Astronomy, of Ancient Physics, Logic, and Metaphysics." It may perhaps be thought that in this work he represents only what he conceives to be the actual path of philosophy, not that which it should pursue. I do not think so, because the declarations of his particular friends intimate the contrary; thus his editors say, in reference to the fragment on Astronomy, that it is to be viewed as an additional illustration of those principles of the human mind, which Mr. Smith has pointed out to be the universal motives of philosophical researches. Dugald Stewart, also, in his life and introductory dissertation intimates the same tiling.
The best proof, however, is in the course he actually himself pursued.
131. Etenim verum examplar mundi in intellectu humano fundamus; quale invenitur, non quale cuipiam sua propria ratio dictaverat.--Itaque ipsissimae res sunt (in hoc genere) veritas et utilitas. Nov. Org.
Lib. I. cxxiv.
132. Rursus si alius quispiam fortasse veritatis inquisitor sit severior; tamen et ille ipse talem sibi proponet veritatis conditionem, quae menti, et intellectui satisfaciat in redditione eausarum, rerum quae jampridem sunt cognitae; non eam quae nova operum pignora, et novam axiomsturn lucem assequatur. Itaque si finis scientiarum a nemine adhuc bene positus sit, non mirum est, si in iis~ qum sunt subordinata ad finem, sequatur aberratio. Nov. Org.
133. History of Astronomy.
134. History of Astronomy. Pessimum enim omnium est augurium quod ex consensu capitur in rebus intelleetualibus. :Nihil enim multis placet, nisi imaginationem feriat, aut intellectum vulgarium notionum nodis astringat, ut supra dictum est. Nov. Org. Lib. I. lxxvii.
135. "a sensu et partieularibus primo loco ad maxirae generalia advoletur, tanquam ad polos fixos circa quas desputationes vertantur;ab illis coetera per media derlventur; via certe compendiaria, sed praecipiti;et ad Naturam impervia, ad disputationes vero proclivi et accommodata.
At secundum nos, axiomata continenter, et gradatim excitantur, ut nonnitisi postremo loco ad generalissima veniatur; ea vero generalissima evadunt, non notionalia, sed bene terralnata; et talia quae Natura ut revera sibi notiota agnoscat, quodque rebus hoereant in medullis.' Nov. Org. Praef.
et lib. I. xviii. xix.
136. Quin longe validiores sunt ad subeundnra assertsurn anticipationes , quam interpretationes; quia ex paucis collectae, iisque maxime quae familiariter, occurrunt, intellecturn statim perstringant, et phaniasiam implent; ubi contra, interpretationes, ex rebus admodum variis et multum distantibus sparsim collectae, intelleetum subito pereutere non possunt; ut necesse sit eas, quoad opiniones, duras et absonas, fere instar mysteriorum fidei videri. In scientiis, quae in opinionibus et pineiris fundatae sunt, bonus est usus anticipationum et dialectieae; quando opus est assensum subjugare,non res. Ib. Lib. I.xxviiio 137. See the account given of it by his admirer and disciple, Sir James Macintosh, in his Ethical Systems.
138. Atque de istis rebus, quae videntur vulgatae, illud homines cogitent; sobre sane cos adhuc nihil aliud agere, quam ut eorum, quae rara sunt, causas ad es. quae frequenter fiunt, referant et accommodent: at ipsorum, quae frequentur evenuint, causas nullas inquirant, sed ea ipsa recipiant tanquam concessa et admissa.
Itaque non ponderis, non rotationis caelestium, non caloris non frigoris non luminis, non duri non mollis. non tenuis. non densi, non liquidi, non consistentis, non animati, non inanamiti, non similaris, non dissimilaris, nec demum organici causas quaerunt; sed illis tanquam pro evidentibus et manifestis receptis, de caeteris rebus, quae non tam frequenter et familiariter occurrunt, disputant et judicant.
Nos vero, qui satis scimus nullum de rebus raris aut notabilibus judicium fieri posse, multo minus res novas in lucem protrahi, absque vulgarium retum causis et causarum cansis rite examinatis et repertis; necessario ad res vulgarissimas in historiam nostram recipiendas compellimur. Quenetiam nil magis philosophiae offecisse deprehendimus, quam quod res, quae familiares sunt et frequenter occurrunt, contemplationem hominom non morentur et detineant, sed recepiantur obiter neque earum causae quaeri soleant: ut non saepius requiratur informatio de rebus ignotis, quam attentio in notis. Nov. Org.
cxix.
